CUT Eccident 1

ไม่รอให้ร่างเล็กพูดอะไรต่อ ถ้าน้องขอพี่ก็จะจัดให้ ปากหนาประกบเข้ากับปากบางอย่างรวดเร็ว ความร้อนที่ริมฝีปากเพิ่มความต้องการภายในให้แตกกระจายไปทั่วร่างกาย ริมฝีปากที่บดเบียดกันอย่างเร่าร้อนปากหนาไล่ขบเม้มไปทั่วทั้งกลีบปากบนและล่าง คนตัวเล็กจูบตอบมาอย่างไม่ตะสีตะสา จนเจโน่ลอบยิ้ม ลิ้นร้อนแทรกผ่านรอยแตกเข้าไปในโพรงปากละเลียดชิมความหวานจนร่างเล็กท้วงด้วยการทุบที่อกเบาๆว่าขาดอากาศหายใจ ผละออกมาให้คนตัวเล็กกอบโกยอากาศไม่ถึงเสี้ยววินาทีก็ประกบปากกลับเข้าไปใหม่ ลิ้นเล็กกระหวัดเกี่ยวลิ้นของเขาสะเปะสะปะไปมามั่วไปหมด จนเขาต้องดูดดันลิ้นเล็กนั่นไว้แล้วขบริมฝีปากล่างแล้วดึงยืดออกมาช้าๆ เสื้อผ้าที่ดูจะเกะกะรกหูรกตาก็พากันโยนทิ้งไปคนละทิศคนละทาง มือหนาจับข้อมือเล็กวางไว้ข้างกายแล้วไล่ริมฝีปากไปทั่วซอกคอขาว ขบเม้มทำรอยไว้จนขึ้นสี ไล่ลงมาถึงยอดอกเสียงครางอื้ออึงในลำคอคนตัวเล็กเรียกรอยยิ้มเขาได้เป็นอย่างดี ปากหนาละเลียดละลิ้มชิมยอดอกสีสวยจนคนตัวเล็กร้องครางเสียงดังออกมา เขายกหัวขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นคนตัวเล็กยังหลับตาพริ้มอยู่ลิ้นร้อนก็ลากผ่านอกลงไปถึงหน้าท้อง แล้วหยุดอยู่ที่ใต้สะดือ ร่างเล็กบิดเร่าๆอยู่ใต้ร่าง ก่อนที่ช่องทางด้านหลังจะถูกแทนที่ด้วยนิ้วเรียว

“อ๊ะ จะ เจ็บ” ร่างเล็กทำท่าจะลุกขึ้นแต่คนตัวใหญ่กว่าห้ามไว้ก่อน แล้วค่อยๆเพิ่มจำนวนนิ้วเข้าไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่านะจะพอให้เข้าไปได้แล้ว

“เจ็บก็บอกนะ แต่จะไม่หยุดหรอกเตรียมใจไว้เลย” กระซิบข้างหูคนตัวเล็กก่อนจะค่อยสอดแก่นกายเข้าไป

“อ๊ะ! เจ็บๆ” ยังไม่ถึงครึ่งทางก็รู้สึกอึดอัดแถมคนตัวเล็กก็ร้องซะจนเขาตกใจ เขาค่อยๆบรรจงจูบริมฝีปากบางเพื่อปลอมประโลมและช่วยให้คนตัวเล็กลืมความเจ็บไปก่อนที่จะแทรกตัวเข้าไปจนสุด เขาค่อยๆขยับช้าๆเป็นจังหวะ แขนเล็กโอบรอบคอเขาไว้แล้วจูบปากระบายความเสียวซ่าน เขาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น จนร่างโคลงเคลงไปมาตามจังหวะ

“อ๊ะะ อื้อ”

“ข่วนได้นะ ไม่ว่า” ร่างเล็กจิกลงกลางหลังทันทีที่เขาพูดจบ ความแสบที่กลางหลังค่อยๆแล่นเข้ามา เขาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น หน้าท้องเสียดสีกับส่วนนั้นของร่างบางไปมาไม่หยุด เหงื่อเม็ดเล็กผุดพรายตามใบหน้าและขมับ ร่างบางทำหน้าเหยเกเมือเขาเร่งจังหวะ หน้าหวานเชิดขึ้นและมือเล็กที่ข่วนไปมาตามหลังเขา

“อื้ออ อ๊ะ”

“อาา อ๊ะ” หน้าท้องที่เสียดสีกับจุดอ่อนไหวของคนตัวเล็กทำให้ความร้อนที่อยู่ภายในตัวร่างบางรอที่จะออกมา

“อื้มมม” คนตัวเล็กปลดปล่อยเป็นที่เรียบร้อยเหลือแต่เขาสินะ ร่าหนาเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นจนร่างเล็กไหวไปมาตามแรงกระแทก เสียงเตียงกระทบผนังดังไปทั่วห้อง ปนกับเสียงครางของคนใต้ร่างเขาที่ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่ไหวแล้ว

“อื้ออ อ๊ะๆๆ”

“อื้อออ”

“อ๊าาา”

จังหวะสุดท้ายที่เสียงเนื้อกระทบกันของเหลวสีขุ่นก็พุ่งออกมา ร่างหนาหอบหายใจก่อนจะก้มลงไปจูบกลีบปากบางที่ตอนนี้แทบจะไม่มีสติเหลืออยู่แล้ว

“ฝันดีนะ”

บรรจงจูบที่หน้าผากคนใต้ร่างแล้วจัดการห่มผ้าให้คนตัวเล็กก่อนที่จะเข้าสู่ห้วงนิทราไปพร้อมๆกัน...