CUT Last Friday night
“อย่าร้องขอชีวิตล่ะ” เขากระซิบร่างเล็กก่อนจะผลักร่ างเล็กเข้าหาหัวเตียง นิ้วเรียวถูกสอดเข้าช่องทางหลั งจากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็นสาม ร่างเล็กกระตุกนิดหน่ อยเพราะความเจ็บ ก่อนจะค่อยๆผ่อนคลายเมื่อเจโน่ จูบลงมาที่ปากอิ่ม เมื่อเห็นว่าเหรินจวิ้นพร้อมแล้ วเขาเลยถอนนิ้วออกมาก่อนจะเข้ าไปในตัวคนร่างบางแทน “อ๊ะ” เหรินจวิ้นร้องออกมา ช่องทางข้างหลังของเหรินจวิ้ นตอดรักเขาแน่นจนอยากจะขยับให้ มากกว่านี้ “อย่างเกร็ง แล้วมันจะดีขึ้น” เหรินจวิ้นประกบปากเข้าหาเจโน่ เพื่อหาที่ระบาย ก่อนที่เจโน่จะค่อยๆสวนกายเข้ ามาอย่างเป็นจังหวะ เสียงครางหวานดังไปทั่วห้ องบวกกับเสียงเตียงกระทบผนังห้ องที่บ่งบอกถึงจังหวะเร็วขึ้ นเรื่อยๆ ทุกจังหวะเข้าออกเจโน่ กระแทกกระทั้นเข้ามาจนเหรินจวิ้ นร้องไม่เป็นภาษา คราบสีขาวเหนียวเหนอะที่ เปรอะตามหน้าท้องแบนราบที่ เลอะไปแล้วไม่รู้กี่รอบ เหรินจวิ้นครางเสียงหลงเมื่ อเจโน่กระแทกเข้ามาในจุดที่อ่ อนไหว เขามองหน้าเจโน่อย่างเคืองๆ “ขี้โกงนิ่” เจโน่ยิ้มก่อนจะตอบกลับมา “ขี้โกงอะไร” “อย่าแกล้งได้มั้ยมัน อื้ออ~ มันเสียว” “ตรงนี้หรอ” เจโน่กระแทกเข้ามาตรงจุดนั้นก่ อนจะโ